22 Blogger 1 Hikaye Bölüm 7:"Kayboluş"






--->>> 22 BLOGGER 1 HİKAYE/BÖLÜM 6: TANI<<<---


--->>> 22 BLOGGER 1 HİKAYE/BÖLÜM 7: KAYBOLUŞ <<<---

Doktorun söylediklerini düşündükçe Rhett karamsarlığa doğru sürükleniyordu.Kendisine şüphe ile bakan gözlerin baskısı altında nihayet eve varmışlardı.İlaçların etkisi altında olan Lexi adeta kendinden geçmiş ve uyuyakalmıştı.Rhett Lexi'yi odasına taşıdıktan sonra Melanie'nin yanına gelir.

-Hey Rhett söylesene neler oluyor,doktor ne söyledi?

-Haberler kötü Melanie,doktor Lexi'ye Dissosiyatif Bozukluk teşhisi koydu.

-Bu da ne böyle Rhett,ne demek oluyor bu?
-Bir nevi çoklu kişilik bozukluğu.Baskın olan iki karakter altında çok daha fazla kişilik bozulması olabilirmiş.İlk baskın kişilik ortaya çıktı bile."Adelyta"



Babanız olacak John adlı o adi herif annenizi  gözünüzün önünde küvette boğarak öldürmüştü.Annenizi güçsüz bedenlerinizle kurtarmaya çalıştınız ama bu boş bir çabaydı.İşte Lexi'nin bilinç altına işlemiş olan bu karakter "Adelyta" kimliğiyle gün yüzüne çıktı.

-Aman tanrım Rhett bu çok korkunç.Demek Lexi evde o yüzden ıslak elbiselerle dolaşıyordu.Peki şimdi ne yapacağız?Lexi iyileşebilecek mi?Ne tür bir tedavi bizi bekliyor?

Şuan doktorun verdiği ilaçları kullanmaktan ve gözlem yapmaktan başka çaremiz yok.

İçerde bu konuşmalar hararetli bir şekilde devam ede dursun Lexi uyanır.Ancak uyandığında O saf Lexi'den eser yoktur.Bu sefer çok daha tehlikeli bir kişiliğe bürünmüştür.Adelyta'nın aksine bu karakter çok daha korkunç ve tehlikelidir.Annelerinin ölümünden sonra yurda yerleştirilen kardeşler burada hapishane hayatı yaşamaktadırlar.Tabi bu hayatı onlara zindan eden sapık Velius'tan başkası değildir.Nerede olduğunu kestiremeyen Velius kendisini Pencerenin pervazından boşluğa bırakır.Yumuşak bir iniş olmuştur.Zira bulundukları kat çokta yüksek değildir.


Arkadaşlar elimden geldiğince ambiyansı bozmamaya çalıştım.Afilli cümleler kuramadığım için dümdüz yazdım.Umarım kusuruma bakmazsınız.Bu konuda biraz yeteneksizim:)Arkadaşların bu konuda maşallahı var.Nöbet tutarken yazdım,arayı fazla açmak istemedim.Random.org ile yaptığım çekiliş ile şanslı kişi Herşeyden Konuşmalı oldu.Hikayeyi arkadaşa paslıyorum,Rastgele;)

Yorum Gönder

41 Yorumlar

  1. 22 Bloggerdan bu hikayeyi okumak çok güzel. Sende çok iyi yazmışsın

    YanıtlaSil
  2. Nasıl? Ne zaman? Ne çabuk!
    Harika görseller..

    YanıtlaSil
  3. Ya ne kadar hızlı yazıyosunuz dehşete kapılıyorum:) Tebrik ederim çok güzel bölüm.

    YanıtlaSil
  4. Gece bana bıraktığın yorumu görünce çok heyecanlandım ama yatmıştım bu güne dek beklemem gerekiyordu. Bana öyle güzel bir noktada pas attın ki devamını getirmek benim için çok kolay oldu. Ellerine sağlık, harika bir bölümdü.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler,devam ettirmenin kolay olmasına sevindim,ben biraz zorlanmıştım:)

      Sil
  5. Hikayenin girişten gelişmeye geçmesi gerçekten çok güzel :D Ayrıca bence hikayenin geldiği noktada süslü cümleler sırıtırdı, eline sağlık :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağolasın.Hikayeyi bozmadan devam ettirmekti amacım.Sanırım biraz da olsa bunu becerebildim:)

      Sil
  6. Kalemine sağlık Kitap Cumhuriyetim!

    YanıtlaSil
  7. Biraz daha aydınlanmış olay. Bu bölümlerde fazla betimleme zaten hikayeyi sıkardı bence. Elinize sağlık...Çok keyifle okudum

    YanıtlaSil
  8. Biraz daha aydınlanmış olay. Bu bölümlerde fazla betimleme zaten hikayeyi sıkardı bence. Elinize sağlık...Çok keyifle okudum

    YanıtlaSil
  9. Elinize sağlık. Hikayenin konusu oturdu iyi oldu :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benden önceki bölümde oturmaya başlamıştı.Bu bölümde daha da oturdu.Simdi tam gaz devam;)

      Sil
  10. böyle bölümleri ard arda okumak çok keyifli ama. şimdi bunu derken acaba en son ben mi yazsaydım diye bir an düşündüm. çünkü o vakit tıpkı bir kitabı aralar gibi okurdum tüm her şeyi. bir anda geldi, geçti, bitti ve o görselde tam uyum sağlamış kurguya. emeklerine sağlık kitap cumhuriyetim. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorum için sağolun.Ancak en son yazan kişinin işi daha zor olur bence.Sonuçta hikayeyi sonlandırmak en önemli şey:)

      Sil
    2. rica ederim, severek okuduğum bir bölümdü, biraz çözüm kısmını oluşturan köprünün parçalarından biri de diyebilirim bu bölüm için. emeklerinize sağlık. bende genelde sonları daha basit görürüm kaleme alırken. çünkü bir hikayenin başından beri eğer bütün parçaları oturtmuşsan zaten son parça kendiliğinden gelir. hani bunu bir okuyucu olarak demem, aynı şekilde amatör bir yazar olarakta söylerim. bana nedense sonlar daha kolay gelir, nitekim gelişmede tüm parçaları başlangıçtan itibariyle birbirine bağlamak zorundasındır. bazı kitaplarda bunu görmem mesela, eminim senin okuduğun nice kitapta da tanıklık etmişsindir olay kopukluğuna. bu sebeple gelişme bölümünü yazarken başlangıca dönersin, yeni karakterler ilave edersin, kurguyu alevlendirirsin, ama sonuçta ise tüm önüne sunulan yapbozu artık görürsün, şema yavaş yavaş kendisi oluşmaya başlamıştır, tek yapman gereken noktayı koymaktır. elbet sonların da güçlüğü vardır, mesela başlangıçtan bu yana olayı iyi takip etmemişsen biranda her şey bir yazacağın cümle ile yıkılır. fakat belli bir olay örgüsü artık netliğe kavuştuğundan ben sonları yazarken zorlanmam doğrusu. elbet bu benim için geçerli.

      Sil
    3. Haklısınız,giriş-gelişme sağlam olunca sonu kendiliğinden gelir.Ancak yine de sonu en önemli şey bence romanda.Nitekim belirttiğiniz gibi en ufak bir hata romanı batırır ki çok şahit oldum bu tür romanlara.Hatta bazıları yarım yamalak bırakıyor ya uyuz oluyorum.Devam romanı bekliyorsunuz oda yok:)

      Sil
  11. Bölümü vaktin olmamasına rağmen hızlı ve sürükleyici yazmışsın gerçekten. Hikaye çok güzel oturdu. Gözün aydın Kitap Cumhuriyetim :)

    YanıtlaSil
  12. Bu bölümde diğer kişiliğinden bahsetmek çok akıllıca olmuş, kaleminize sağlık :)))

    YanıtlaSil
  13. Bu şekilde hikaye biraz daha hareket kazansın istedim:)Teşekkürler;)

    YanıtlaSil
  14. Ellerine sağlık çok hızlısın ay bi an tedirgin oldum bu çok değişik bir duygu içimdeki ses kısa zamanda sıra bana gelecek diyor.

    YanıtlaSil
  15. ay dur dörtte kaldım ben ya okuyum vay beeee öyküyü oturttun yani he :) polisiye mi oldu aceba :)

    YanıtlaSil
  16. Hızınıza yetişemiyorum. Bir önceki bölümün kardeşe aktarımı ve karakter tanıtımı ile birlikte hikayemiz şeklini aldı. kaleminize sağlık... sonlara doğru geldikçe heyecan artıyor..

    YanıtlaSil
  17. çok güzel bir hikaye elinize sağlık itiraf etmeliyim süperr

    YanıtlaSil
  18. Eline sağlık yavrum.Yalnız ben sapık Velius'a takıldım.Onu ve olayını biraz açsaydınız burada neden sahne aldığını anlar,sapıklıklarını çeşitlendirirdik.Daha sizden sonraki bölümü okumadım.Bölümler birbirine yakın karakter sayısında değil.Biraz daha detaylı yazarsak sanki daha iyi olur diye düşünüyorum sadece.Sevgiler,tekrar elinize sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında bir önceki bölümde Velius adı geçiyordu ve ana karakterlerin baskı altında büyüdüğü belirtilmişti.Annesi öldürülen çocuklar yurda verildi ve orada çeşitli olaylara maruz kaldı.Veliusda o yurtta çalışan bir sapık:) Aslında haklısınız karakterler çok oldu:)

      Sil
  19. nasıl güzel kalemler varmış aramızda da haberimiz olmamış :D kutlarım , emeğinize , yüreğinize sağlık , her bölüm farklı konsept ve süper:D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Eylem Hanım
      Çok fazla kişi bir hikayede buluşunca ilginç oldu:)

      Sil
  20. Hikaye bölümleri birbirine daha da bağlanmış ben ancak okuyorum ne yazık ki :) Ellerine sağlık çok güzel yazmışsın. Merakla okuyacağım diğer bölümü.

    YanıtlaSil
  21. Yeni karakteri ortaya çıkardığına çok sevindim ya neler yapacak çok merak ediyorum. Daha çok bir tiyatro sahnesi okur gibiydim ama hoşuma da gitti. Eline sağlık :')

    YanıtlaSil

Değerli Yorumlarınız İçin Çok Teşekkürler..